நிலத்தின் இயல்பை அதில் விளைந்த பயிர்காட்டும்; அதுபோலக் குடும்பத்தின் இயல்பை அதில் பிறந்தவர் பேசும் சொல் காட்டும்.

விளைந்த பயிரைப் பார்த்தாலே இது எந்த நிலத்தில் விளைந்தது என்று அறிந்து கொள்ளலாம் அதேபோல் ஒருவரின் வாய்ச் சொல்லைக் கேட்டே அவர் எத்தகைய குடியில் பிறந்தவர் என்பதை உணர்ந்து கொள்ளலாம்

இன்ன நிலத்தில் இருந்து முளைத்தது என்பதை முளை காட்டும், அதுபோல் குடியிற் பிறந்தவரின் வாய்ச் சொல் அவருடைய குடிப்பிறப்பைக் காட்டும்.

As the sprout indicates the nature of the soil, (so) the speech of the noble indicates (that of one's birth)

This verse from the Thirukkural emphasizes the significance of speech in revealing one's origin and upbringing. Just as the type and quality of the crop reveal the nature of the soil it grew in, the speech of an individual reflects the family and the environment they were born and raised in. The verse suggests that our words and the manner in which we express ourselves are not merely a means of communication but also a reflection of our background. This includes our family values, the cultural and societal norms we were exposed to, our education, and our experiences. These factors play a vital role in shaping our perspectives, attitudes, and the way we interact with others. Furthermore, the verse subtly underlines the importance of good speech, hinting that nobility and virtue are often associated with eloquence and wisdom in speech. It serves as a reminder that our words hold power and can influence the way others perceive us. Therefore, it encourages us to cultivate good speech, which is reflective of a good upbringing and noble lineage. In a broader sense, it also stresses the importance of education and learning, as these are primary factors that shape our speech. This verse, therefore, not only serves as an observation of human behavior but also as a piece of advice on personal development and social conduct.