போர்க்களத்தே நம்மை வீழ்த்திவிட்டுப் போய்விடும் கல்வியற்ற குதிரையைப் போன்றவரின் நட்பைக் காட்டிலும் தனிமையாக இருப்பதே முதன்மையானது.

போர்க்களத்தில் கீழே தள்ளி விட்டுத் தப்பித்து ஓடிப்போகும் குதிரையைப் போன்றவர்களின் நட்பைப் பெறுவதைக் காட்டிலும் தனித்து இருப்பது எவ்வளவோ சிறப்புடையதாகும்

போர் வந்த போது களத்தில் தள்ளிவிட்டு ஓடும் அறிவில்லாத குதிரை போன்றவரின் உறவை விட, ஒரு நட்பும் இல்லாமல் தனித்திருத்தலே சிறந்தது.

Solitude is more to be desired than the society of those who resemble the untrained horses which throw down (their riders) in the fields of battle

The verse 814 of Thiru Kural emphasizes the value of solitude over undesirable companionship. It compares untrustworthy or unreliable companions to untrained horses on the battlefield that throw their riders off and flee when danger arises. Just as such horses cause harm and danger to their riders, companions who cannot be relied upon for support and loyalty can cause emotional and sometimes, physical harm. The verse advises that it is far better to embrace solitude rather than to keep company with such unreliable and untrustworthy individuals. It suggests that being alone can be more beneficial and peaceful, providing an opportunity for introspection, self-growth and inner peace, rather than enduring the stress and potential harm that can come from unreliable companionship. The cultural context of this Kural is tied to the era in which it was written when warfare was common and the allegory of an untrained horse in battle vividly paints a picture of the dangers of unreliable companionship. This verse is a timeless piece of wisdom that holds true in any era, advising discernment in choosing companions and the value of solitude over bad company.