விரும்பி நட்புச் செய்தவர்க்கு ஒருவருடன், நட்புக் கொண்ட பின் அந்த நட்பை விடுவது கடினம். அதனால் முன்பே ஒருவரைப் பற்றி நன்கு அறியாமல் நட்புக் கொள்வதைக் காட்டிலும் கேடு தருவது வேறு இல்லை.

ஆராய்ந்து பாராமல் கொண்டிடும் தீய நட்பு, அந்த நட்பிலிருந்து விடுபட முடியாத அளவுக்குக் கேடுகளை உண்டாக்கும்

நட்புச் செய்தபிறகு நட்பை உடையவர்க்கு அதிலிருந்து விடுதலை இல்லை, ஆகையால் ஆராயாமல் நட்புச் செய்வது போல் கெடுதியானது வேறு இல்லை.

As those who are of a friendly nature will not forsake (a friend) after once loving (him), there is no evil so great as contracting a friendship without due inquiry

The verse underlines the significance of prudence and discernment in choosing friends. It states that once a friendship is formed, it becomes difficult for genuine individuals to disengage from it, no matter how flawed or harmful it turns out to be. Therefore, it warns that forming friendships without due diligence and understanding of the other person's character could lead to consequences worse than any other harm. The essence of this verse is a timeless piece of wisdom. It underscores the importance of knowing and understanding people before forming close bonds with them. It also reflects the cultural emphasis on loyalty and steadfastness in relationships, a characteristic that is deeply valued in the Tamil culture. In essence, the verse is a cautionary statement about hastily formed friendships and the potential harm they can cause. It encourages one to take time, be observant, and use their judgement before forming deep and lasting friendships.