தம் அரசு சொல்லிவிட்ட செய்தியை அடுத்த அரசிடம் சொல்பவன், அங்கே சந்திக்க நேரும் ஆபத்திற்கு அஞ்சி, வாய் தவறியும் தவறான செய்தியையோ, இழிவான சொற்களையோ சொல்லிவிடாத ஆற்றல் பெற்றவனாக இருக்க வேண்டும்.

ஓர் அரசின் கருத்தை மற்றோர் அரசுக்கு எடுத்துரைக்கும் தூதன், வாய்தவறிக்கூட, குற்றம் தோய்ந்த சொற்களைக் கூறிடாத உறுதி படைத்தவனாக இருத்தல் வேண்டும்

குற்றமானச் சொற்களை வாய் சோர்ந்தும் சொல்லாத உறுதி உடையவனே அரசன் சொல்லியனுப்பிய சொற்களை மற்ற வேந்தர்க்கு உரைக்கும் தகுதியுடையவன்.

He alone is fit to communicate (his sovereign's) reply, who possesses the firmness not to utter even inadvertently what may reflect discredit (on the latter)

Kural 689 emphasizes the importance of discretion and careful communication, particularly for those entrusted with relaying messages from a king or any sovereign. It suggests that the ideal messenger is one who possesses the discernment not to utter anything, even accidentally, that could potentially discredit or harm the reputation of the one he represents. The essence of this couplet is about the ability to maintain confidentiality, to avoid miscommunication, and to uphold the dignity and honour of the one being represented. This is an essential quality for anyone in a position of trust, especially for ambassadors or diplomats who serve as intermediaries between different parties or nations. In a broader perspective, this verse also highlights the importance of mindful speech in everyday life. It encourages us to think before we speak, to ensure that our words bring no harm or dishonour to others, and to maintain the trust that others have placed in us. This Thirukkural, thus, underlines the need for integrity, discretion, and mindfulness in communication, particularly while representing others.