வேண்டா என்று உயர்ந்தோர் விலக்கிய செயல்களைத் தாமும் விலக்காது, பொருள் சேர்க்க எண்ணிச் செய்தவர்க்கு, அச்செயல்கள் நிறைவேறினாலும் துன்பத்தையே தரும்.

தகாதவை என ஒதுக்கப்பட்ட செயல்களை ஒதுக்கிவிடாமல் செய்பவர்களுக்கு ஒரு வேளை அச்செயல்கள் நிறைவேறினாலும் துன்பமே ஏற்படும்

ஆகாதவை என விலக்கப்பட்ட செயல்களை விலக்கிவிடாமல் மேற்கொண்டு செய்தவர்க்கும், அச் செயல் நிறைவேறினாலும் துன்பமே கொடுக்கும்.

The actions of those, who have not desisted from doing deeds forbidden (by the great), will, even if they succeed, cause them sorrow

This Kural verse emphasizes the consequences of indulging in actions or deeds that are explicitly forbidden or discouraged by the wise and the learned. The verse suggests that even if such actions lead to temporary success or accomplishment, they will ultimately result in sorrow and regret. The essence of this verse lies in the understanding that moral and ethical boundaries are not meant to restrict but to guide one's actions towards righteousness. When these boundaries, set by the learned and wise, are ignored or violated, the initial outcomes might appear beneficial. However, in the long run, they will lead to distress and unhappiness, reflecting the universal law of cause and effect. This verse also underscores the importance of self-restraint and adherence to moral principles. It encourages individuals to refrain from engaging in activities deemed inappropriate or harmful by the wise, no matter how enticing they may appear. The temporary success achieved by such means will eventually lead to sorrow, thereby emphasizing the importance of ethical conduct for long-term peace and happiness.