பழியை ஏற்று அடைந்த செல்வத்தைக் காட்டிலும், பெரியோர் அனுபவிக்கும் வறுமையே உயர்ந்தது.

பழிக்கு அஞ்சாமல் இழிவான செயல்களைப் புரிந்து செல்வந்தராக வாழ்வதைவிட, கொடிய வறுமை தாக்கினாலும் கவலைப்படாமல் நேர்மையாளராக வாழ்வதே மேலானதாகும்

பழியை மேற்கொண்டு இழிதொழில் செய்து பெறும் செல்வத்தை விடச் சான்றோர் வினைத்தூய்மையோடிருந்து பெறும் பொல்லாத வறுமையே சிறந்தது.

Far more excellent is the extreme poverty of the wise than wealth obtained by heaping up of sinful

Kural 657 discusses the distinction between wealth gained through wrongful means and the poverty experienced by the righteous. The verse suggests that the abject poverty of those who are wise, just, and morally upright is far superior to the wealth amassed through sinful actions. The accumulation of wealth without the consideration of morality or ethics, according to Valluvar, leads to spiritual degradation and is therefore not desirable. In essence, this verse emphasizes the importance of moral and ethical behavior over materialistic wealth. It suggests that living a life of integrity, even if it entails poverty, is far more commendable than living a life of wealth obtained through dishonesty or sinful deeds. The verse upholds the age-old wisdom that wealth does not equate to happiness or superiority if it is not earned through righteous means. Hence, it encourages individuals to prioritize morality, righteousness, and wisdom above material gains. It's a reminder that wealth, when accumulated through unjust means, can lead to downfall and disgrace, whereas a life lived with integrity, irrespective of the financial status, always holds its head high in dignity.