நிலம் முழுவதும் ஆண்ட மன்னர்களின் செல்வம் எல்லாம் சேர்ந்திருந்தாலும், சோம்பலை உடையவர் நல்ல பயனை அடைவது அரிது.

தகுதியுடையவரின் அன்புக்குப் பாத்திரமானவராக இருப்பினும் சோம்பலுடையவர்கள் பெருமை எனும் பயனை அடைவதென்பது அரிதாகும்

நாட்டை ஆளும் தலைவருடைய உறவுத் தானே வந்து சேர்ந்தாலும், சோம்பல் உடையவர் சிறந்த பயனை அடைய முடியாது.

It is a rare thing for the idle, even when possessed of the riches of kings who ruled over the whole earth, to derive any great benefit from it

The verse 606 from Thiru Kural emphasizes the importance of industriousness and the futility of idleness, regardless of one's wealth and status. The verse suggests that even if one possesses the wealth equivalent to that of kings who ruled vast lands, if they are idle by nature, it is unlikely for them to derive significant benefit from it. This verse serves as a reminder that wealth and resources alone are not enough to bring prosperity or honor. It underscores the vital role of personal effort, industriousness, and the correct utilization of resources in achieving success and honor. Without these qualities, even the vast wealth can lay wasted, providing no substantial benefit to the person. The verse thus promotes the virtues of hard work and active engagement, while cautioning against the pitfalls of idleness, irrespective of one's wealth and possessions. The moral conveyed is universal and timeless, stressing that the key to success lies not just in the abundance of resources, but in their effective utilization through active engagement and effort.