மறைவாக நிகழ்வனவற்றைஅறிந்து சொல்லும் ஒற்றருக்குப் பரிசு தருக; மறைவாகவே தருக; ஊர் அறியத் தருவது மறைவையும் ஒற்றரையும் தானே வெளிப்படுத்தியது போல் ஆகும்.

ஓர் ஒற்றரின் திறனை வியந்து பிறர் அறியச் சிறப்புச் செய்தால், ஒளிவு மறைவாக இருக்கவேண்டிய செய்தியை, வெளிப்படுத்தியதாகிவிடும்

ஒற்றனிடத்தில் செய்யும் சிறப்பைப் பிறர் அறியுமாறு செய்யக்கூடாது, செய்தால் மறைபொருளைத்தானே வெளிப்படுத்தியவன் ஆவான்.

Let not a king publicly confer on a spy any marks of his favour; if he does, he will divulge his own secret

This verse advises rulers on the delicate management of their spies or secret informants. It emphasizes that a leader should not publicly acknowledge or reward a spy, as it could lead to exposure of both the spy's identity and the king's secret information. The verse uses a spy as a metaphor to underscore the importance of discretion in sensitive matters. By giving a spy public recognition, a ruler risks revealing not only the spy's covert role but also the confidential matters the spy was trusted to handle. This could jeopardize the effectiveness of the spy and potentially compromise the safety of the kingdom. The broader ethical lesson here is the importance of prudence and discretion in leadership. Leaders must carefully manage sensitive information and those entrusted with it, ensuring their actions do not inadvertently reveal what is intended to be confidential. This Kural teaches us that acknowledgement and reward, while important, must be handled with care and wisdom, especially in sensitive contexts.