கொடியவர்களுக்கு மரண தண்டனை கொடுத்துத் தக்கவரைக் காப்பது, உழவன் களையைக் களைந்து பயிரைக் காப்பதற்குச் சமம்.

கொலை முதலிய கொடுமைகள் புரிவோரை, ஓர் அரசு தண்டனைக்குள்ளாக்குவது பயிரின் செழிப்புக்காகக் களை எடுப்பது போன்றதாகும்

கொடியவர் சிலரைக் கொலைத்தண்டனையால் அரசன் ஒறுத்தல் பயிரைக் காப்பாற்றக் களையைச் களைவதற்க்கு நிகரான செயலாகும்.

For a king to punish criminals with death, is like pulling up the weeds in the green corn

Kural 550 emphasizes the role of a ruler or king in punishing the wicked or criminal elements in society. The verse uses the analogy of a farmer pulling out weeds from a field of green crops. Just as weeds hinder the growth of crops, criminals disrupt the harmony and progress of society. The removal of weeds is essential for the healthy growth of crops. Similarly, punishing criminals is crucial for maintaining peace, law, and order within a kingdom or society. By doing so, the ruler protects the innocent and ensures the overall well-being of his subjects. The verse stresses the fact that it is not merely a king's prerogative but his duty to administer justice. The forceful action against the wicked is seen as a necessary step, akin to the farmer's activity, whose end goal is an abundant and healthy harvest. The king's ultimate aim is to foster a society where justice prevails and the citizens live in peace and prosperity.