ஒரு மரக்கிளையின் நுனியில் ஏறிவிட்டவர், அந்த அளவையும் கடந்து மேலும் ஏற முயன்றால், அம் முயற்சியே அவர் உயிருக்கு முடிவாகிவிடும்.

தன்னைப்பற்றி அதிகமாகக் கணக்குப் போட்டுக் கொண்டு, எல்லை மீறிப் போகிற ஒருவர், நுனிக் கிளையில் ஏறியவர் அதற்கு மேலும் ஏறிட முயற்சி செய்தால் என்ன ஆவாரோ அந்தக் கதிக்கு ஆளாவார்

ஒரு மரத்தின் நுனிக்கொம்பில் ஏறியவர், அதையும் கடந்து மேலே ஏற முனைந்தால், அவருடைய உயிர்க்கு முடிவாக நேர்ந்துவிடும்.

There will be an end to the life of him who, having climbed out to the end of a branch, ventures to go further

Kural 476 is a metaphorical verse that emphasizes the importance of understanding one's limitations and not taking undue risks that may be life-threatening. It likens a person's life to climbing a tree; if one climbs to the extreme end of a branch and still attempts to proceed further, it would ultimately lead to a fatal fall, symbolizing the end of life. The verse encourages a sense of caution and foresight. It advises not to overestimate one's abilities or underestimate the risks involved in our actions. It warns us against going beyond our boundaries without proper consideration of the potential consequences. In a broader context, this kural could be applied to various aspects of life such as career, relationships, ambitions, etc. It advises us to recognize our boundaries and not to push ourselves too far without considering the potential repercussions. It promotes a balance between ambition and caution, urging us to make calculated risks rather than reckless ones. In essence, this kural teaches us the importance of knowing our limits and acting prudently within them to ensure our well-being and longevity.