கேள்வி ஞானத்தால் துளைக்கப்படாத செவிகள் ஓசைகளைக் கேட்டாலும் அவை செவிட்டுத் தன்மையவே.

இயற்கையாகவே கேட்கக்கூடிய காதுகளாக இருந்தாலும் அவை நல்லோர் உரைகளைக் கேட்க மறுத்தால் செவிட்டுக் காதுகள் என்றே கூறப்படும்

கேள்வியறிவால் துளைக்கப் படாத செவிகள், ( இயற்கையான துளைகள் கொண்டு ஓசையைக்) கேட்டறிந்தாலும் கேளாத செவிட்டுத் தன்மை உடையனவே.

The ear which has not been bored by instruction, although it hears, is deaf

The Thiru Kural verse 418 emphasizes the importance of being receptive to knowledge and instruction. It metaphorically refers to an ear that is not receptive to wisdom as an unbored or un-pierced ear. In traditional Tamil culture, ear-piercing is a significant rite of passage that signifies the readiness of a person to listen and learn from the wisdom of elders and society. Thus, in this context, an 'un-pierced' ear symbolizes a mind that is not open to learning or instruction. The verse implies that even though the physical ear has the ability to hear sounds, it is rendered useless, akin to being deaf, if it chooses not to listen or absorb valuable knowledge or advice. It underscores the significance of active listening and receptiveness in personal growth and wisdom acquisition. So, the verse advises us to be open and receptive to knowledge, wisdom and instruction, for without such an attitude, our ability to hear becomes as good as being deaf.