நோய் நிறைந்த உடம்புடன், வறுமையால், இழிந்த வாழ்க்கையை இன்று வாழ்பவர்கள், முற்பிறப்பில் பிற உயிர்களை உடம்பிலிருந்து நீக்கிக் கொலை செய்தவர் என்று அறிந்தோர் கூறுவர்.

வறுமையும் நோயும் மிகுந்த தீய வாழ்க்கையில் உழல்வோர், ஏற்கனவே கொலைகள் பல செய்தவராக இருப்பர் என்று முன்னோர் கூறுவர்

நோய் மிகுந்த உடம்புடன் வறுமையான தீய வாழ்க்கை உடையவர், முன்பு கொலை பல செய்து உயிர்களை உடம்புகளில் இருந்து நீக்கினவர் என்று அறிஞர் கூறுவர்.

(The wise) will say that men of diseased bodies, who live in degradation and in poverty, are those who separated the life from the body of animals (in a former birth)

Kural 330 explores the concept of karma and reincarnation, suggesting that the hardships one faces in the present life are often the result of deeds committed in a previous birth. This verse uses the specific example of individuals who live in poverty and suffer from diseases, implying that these hardships are the consequences of taking away the life from animals in their past lives. In essence, the verse emphasizes a moral principle: actions have consequences, and those who cause harm to others will eventually face the repercussions of their actions. This can be seen as a warning against causing harm to other living beings and an encouragement to live a life of kindness and compassion. The cultural context of this verse is rooted in Hinduism and Buddhism, both of which believe in karma and reincarnation. Karma refers to the law of cause and effect in which one's actions in this life will determine their fate in the next. Reincarnation is the belief in rebirth after death. Therefore, this verse serves as a moral lesson, urging people to live ethically and treat other living beings with respect and compassion, for one's actions in this life can have far-reaching implications in their next life.