நாம் ஒரு தீமையும் செய்யாதிருக்க, கோபம் கொண்டு நமக்குத் தீமை செய்தவர்க்கு, நாம் தீமை செய்தால், தப்பிக்க முடியாத அளவு துன்பத்தை அது நமக்குத் தரும்.

யாருக்கும் கேடு செய்யாமல் இருப்பவருக்குப் பகைவர் கேடு செய்துவிட்டால் அதற்குப் பதிலாக அவருக்கு வரும் கேடு மீளாத் துன்பம் தரக் கூடியதாகும்

தான் ஒன்றும் செய்யாதிருக்கத் தனக்குத் தீங்கு செய்தவர்க்கும் துன்பமானாவற்றைச் செய்தால் செய்தபிறகு தப்பமுடியாத துன்பத்தையே கொடுக்கும்.

In an ascetic inflict suffering even on those who hate him, when he has not done them any evil, it will afterwards give him irretrievable sorrow

This verse from Thiru Kural emphasizes the law of karma and the consequence of causing harm to others, even to those who have done wrong to us. The verse asserts that if a person who has not harmed anyone is subjected to harm by his enemies, and he retaliates by causing them hurt, he will eventually face severe sorrow that cannot be averted. The context of this verse is grounded in the principle of non-violence and the belief in the cyclical nature of actions, a common theme in many Eastern philosophies. It advises against reciprocating harm with harm, even if the harm is perpetrated by an enemy. The verse suggests that any act of vengeance or retaliation will only result in personal pain and suffering that is irretrievable and unavoidable. The verse thus encourages the practice of patience, forgiveness, and non-retaliation. It underlines the importance of maintaining one's moral principles, even in the face of adversity or when provoked by those who bear ill will towards us. In essence, this Thiru Kural verse is a reminder that our actions, positive or negative, have consequences, and that choosing the path of non-violence and forgiveness can help us avoid unnecessary sorrow.