எங்கே தன் கோபம் பலிக்குமோ அங்கே கோபம் கொள்ளாதவனே உண்மையாகவே கோபம் கொள்ளாதவன்; பலிக்காத இடத்தில் கோபத்தைத் தடுத்து என்ன? தடுக்காமல் விட்டுத்தான் என்ன?

தன் சினம் பலிதமாகுமிடத்தில் சினம் கொள்ளாமல் இருப்பவனே சினங்காப்பவன்; பலிக்காத இடத்தில் சினத்தைக் காத்தால் என்ன? காக்காவிட்டால் என்ன?

பலிக்கும் இடத்தில் சினம் வராமல் காப்பவனே சினம் காப்பவன், பலிக்காத இடத்தில் காத்தால் என்ன, காக்கா விட்டால் என்ன?

He restrains his anger who restrains it when it can injure; when it cannot injure, what does it matter whether he restrain it, or not ?

The Kural 301 emphasizes the importance of self-control, specifically in terms of anger management. It suggests that the real test of a person's ability to control their anger is in situations where their anger can cause harm or damage. In such instances, restraining oneself from acting out of anger demonstrates true wisdom and strength. On the other hand, it questions the value of controlling one's anger in situations where it cannot do any harm. The implication here is that true restraint is not merely about suppressing emotions in harmless situations, but more significantly about preventing negative outcomes when the stakes are high. This verse, hence, encourages the practice of thoughtful restraint, emphasizing the need to manage one's emotions strategically rather than indiscriminately. It underscores the idea that the true measure of one's self-control lies not merely in the ability to suppress emotions, but in the wisdom to do so when it matters most.