பொய்மையும் வாய்மை யிடத்த புரைதீர்ந்த
நன்மை பயக்கும் எனின். 292
E'en falsehood may for truth suffice, When good it brings removing vice
அறத்துப்பால்துறவறவியல்வாய்மை
குற்றம் அற்ற நன்மையைத் தரும் என்றால் உண்மை சொல்ல வேண்டிய இடத்தில் பொய்யும் சொல்லலாம்.
- சாலமன் பாப்பையா
குற்றமற்ற நன்மையை விளைவிக்கக் கூடுமானால் பொய்யான சொல்லும்கூட வாய்மை என்று கூறத்தக்க இடத்தைப் பெற்றுவிடும்
- மு.கருணாநிதி
குற்றம் தீர்த்த நன்மையை விளைக்குமானால் பொய்யாச் சொற்களும் வாய்மை என்று கருதத் தக்க இடத்தைப் பெறும்.
- மு.வரதராசனார்
Even falsehood has the nature of truth, if it confer a benefit that is free from fault
- Unknown
Kural 292 posits a complex ethical consideration. It suggests that even a statement which is not entirely truthful can be considered as truthful if it results in a benefit that is free from any harm or wrongdoing. The concept here is not advocating habitual lying or deceit, but rather acknowledges that there can be situations where a departure from factual truth might lead to a greater good, and in such circumstances, that untruth could be viewed as embodying the nature of truth. For example, a white lie told to prevent a larger harm or to confer a significant benefit without causing any harm could be seen as consistent with the principle of truthfulness. The verse emphasizes the overarching importance of the end result being good and free of harm, even if it requires a temporary departure from absolute truth. However, this doesn't mean that Thiruvalluvar is promoting dishonesty. He is merely acknowledging the moral complexity that sometimes occurs in life, and suggests that the ultimate gauge of an action's morality is the good it produces and the harm it avoids. But this should be an exception, not a norm. Truthfulness remains a fundamental virtue in Valluvar's ethical system.
- ChatGPT 4