எத்தகைய பற்றுகளும் இல்லாதவர் என்று வாயால் சொல்லிச் செயலால் தவறாக வாழ்பவரின் வாழ்க்கை, பிறகு ஏன் அப்படிச் செய்தோம் ஏன் அப்படிச் செய்தோம் என்று வருந்தும்படி பல துன்பங்களையும் தரும்.

எத்தகைய செயல் புரிந்துவிட்டோம் என்று தமக்குத் தாமே வருந்த வேண்டிய துன்பம், பற்றுகளை விட்டு விட்டதாகப் பொய்கூறி, உலகை ஏமாற்றுவோர்க்கு வந்து சேரும்

பற்றுக்களைத் துறந்தோம் என்று சொல்கின்றவரின் பொய்யொழுக்கம் என்ன செய்தோம் என்ன செய்தோம் என்று வருந்தும் படியான துன்பம் பலவும் தரும்.

The false conduct of those who say they have renounced all desire will one day bring them sorrows that will make them cry out, "Oh! what have we done, what have we done."

This Thiru Kural verse speaks about the consequences of false conduct and insincerity in one's spiritual pursuits. The verse warns that those who falsely claim to have renounced all material desires, while still harboring them and acting against their professed renunciation, will eventually face deep remorse and sorrow. They will find themselves lamenting, "Oh! what have we done, what have we done," as they face the repercussions of their deceit. The verse emphasizes the importance of sincerity and consistency in one's actions and words. It suggests that pretense, especially in spiritual and moral matters, will inevitably lead to regret and sorrow. This teaching is universal and can be applied in all aspects of life, not just spiritual pursuits. The verse also indirectly highlights the value of truthfulness, integrity, and the need for inner transformation when one decides to renounce worldly attachments. Mere outward show of renunciation, without an inner change, will only lead to self-deception and eventual suffering. The verse thus encourages genuine introspection and sincere actions in one's journey towards spiritual growth.