பூத உடம்பின் வறுமையைப் புகழுடம்பின் செல்வமாக்குவதும், பூத உடம்பின் அழிவைப் புகழுடம்பின் அழியாத் தன்மை ஆக்குவதும், பிறர்க்கு ஈந்து, தாம் மெய் உணர்ந்து, அவா அறுத்த வித்தகர்க்கு ஆகுமே அன்றி மற்றவர்க்கு ஆவது கடினம்.

துன்பங்களுக்கிடையேகூட அவற்றைத் தாங்கும் வலிமையால் தமது புகழை வளர்த்துக் கொள்வதும், தமது சாவிலும்கூடப் புகழை நிலை நாட்டுவதும் இயல்பான ஆற்றலுடையவருக்கே உரிய செயலாகும்

புகழுடம்பு மேம்படுதலாகும் வாழ்வில் கேடும், புகழ் நிலை நிற்பதாகும் சாவும் அறிவில் சிறந்தவர்க்கு அல்லாமல் மற்றவர்க்கு இல்லை.

Prosperity to the body of fame, resulting in poverty to the body of flesh and the stability to the former arising from the death of the latter, are achievable only by the wise

This Kural verse advocates the importance of fostering a robust reputation, or 'body of fame', even at the expense of one's physical well-being, or 'body of flesh'. It highlights that enduring hardships and overcoming challenges, to uphold one's honor and dignity, is a quality possessed by the wise alone. The verse asserts that only those with wisdom can convert their physical struggles into the wealth of reputation. Furthermore, it emphasizes that only the wise are capable of ensuring that their fame or good name remains undiminished, even after their physical death. This verse essentially advises that one's fame or reputation, which outlives the physical body, should be preserved and enhanced even in the face of adversity. This, according to the verse, is an attribute of the truly wise and cannot be achieved by everyone. In a nutshell, the verse suggests that wisdom involves valuing one's reputation over physical comfort and ensuring its preservation beyond physical life. This is a challenging task that can only be accomplished by those with true wisdom and understanding.