இருப்பதைப் பிறர்க்குக் கொடுத்துவிட்டால், நாளை நமக்குத் தீமை வருமே என்று சொன்னால், தன்னையே விலையாகக் கொடுத்து அந்தத் தீமை வாங்கத்தக்கதே.

பிறருக்கு உதவுகின்ற சிறப்புடைய உலக ஒழுக்கம், கேடு விளைவிக்கக் கூடியதாக இருப்பின், அக்கேடு, ஒருவன் தன்னை விற்றாவது வாங்கிக் கொள்ளக் கூடிய மதிப்புடையதாகும்

ஒப்புரவால் கேடு வரும் என்றால் அக் கேடு ஒருவன் தன்னை விற்றாவது வாங்கிக்கொள்ளும் தகுதி உடையதாகும்.

If it be said that loss will result from benevolence, such loss is worth being procured even by the sale of one's self

Kural 220 emphasizes the value of benevolence, even in the face of potential loss. According to this verse, if it is suggested that being kind and generous can lead to loss, such loss is considered valuable enough to be acquired even by selling oneself. This statement signifies the importance of selflessness and altruism in Tamil ethical philosophy. The verse suggests that the detriment born out of benevolence is highly esteemed, it is worth acquiring even at the cost of one's own self. This metaphorical 'sale of oneself' symbolizes the ultimate sacrifice one can make for the sake of others, underscoring the moral virtue of selflessness. In essence, the verse celebrates the nobility of benevolence and self-sacrifice, asserting that any loss incurred through acts of kindness and generosity is actually a gain of enormous moral value. It underscores the principle that the true worth of an individual lies not in personal wealth or possessions, but in their willingness to help others, even to their own detriment.