பெரும் பண்பாளனிடம் சேரும் செல்வம், எல்லா உறுப்புகளாலும் மருந்து ஆகிப் பயன்படுவதிலிருந்து தப்பாத மரம் போலப் பொதுவாகும்.

பிறருக்கு உதவிடும் பெருந்தன்மையாம் ஒப்புரவு உடையவனிடம், செல்வம் சேர்ந்தால் அது ஒரு நல்ல மரத்தின் எல்லா உறுப்புகளும் மருந்தாகப் பயன்படுவது போன்றதாகும்

ஒப்புரவாகிய பெருந்தகைமை உடையவனிடத்து செல்வம் சேர்ந்தால் அஃது எல்லா உறுப்புகளுக்கும் மருந்தாகிப் பயன்படத் தவறாத மரம் போன்றது.

If wealth be in the possession of a man who has the great excellence (of benevolence), it is like a tree which as a medicine is an infallible cure for disease

Kural 217 emphasizes on the combination of wealth and benevolence. The verse suggests that when wealth is in the possession of a person who is inherently benevolent and noble, it is akin to a medicinal tree that provides infallible cures for diseases. The comparison of wealth to a 'medicinal tree' is significant. Just as every part of the medicinal tree – be it leaves, roots, bark, or fruits – can be used to cure various diseases and bring health, similarly, when wealth is with a benevolent person, it can be used to alleviate the suffering of others, bring joy, and make a significant positive impact on the society. The verse highlights the social responsibility of the wealthy. It suggests that wealth, when coupled with benevolence, can serve as a tool for social good, and not just personal luxury. In essence, the verse implores those with wealth to use it as a means for helping others, just like a medicinal tree that provides relief and cure to all. Therefore, this kural promotes the virtue of generosity and public-spiritedness, urging the wealthy to use their resources for the greater good.