தானம் தவம்இரண்டும் தங்கா வியன்உலகம்
வானம் வழங்கா தெனின். 19
Were heaven above to fail below Nor alms nor penance earth would show
அறத்துப்பால்பாயிரவியல்வான்சிறப்பு
மழை பொய்த்துப் போனால், விரிந்த இவ்வுலகத்தில் பிறர்க்குத் தரும் தானம் இராது; தன்னை உயர்த்தும் தவமும் இராது.
- சாலமன் பாப்பையா
இப்பேருலகில் மழை பொய்த்து விடுமானால் அது, பிறர் பொருட்டுச் செய்யும் தானத்திற்கும், தன்பொருட்டு மேற்கொள்ளும் நோன்புக்கும் தடங்கலாகும்
- மு.கருணாநிதி
மழை பெய்யவில்லையானால், இந்த பெரிய உலகத்தில் பிறர் பொருட்டு செய்யும் தானமும், தம் பொருட்டு செய்யும் தவமும் இல்லையாகும்.
- மு.வரதராசனார்
If rain fall not, penance and alms-deeds will not dwell within this spacious world
- Unknown
Kural 19 deals with the fundamental importance of rainfall to all life and human activity, including religious and charitable deeds. This verse states that if rain does not fall, the acts of giving alms (charity) and penance (spiritual discipline) would cease to exist in this vast world. The rain is essential for agriculture, which in turn provides food. Without food, people would not be able to survive, let alone perform acts of charity or spiritual disciplines. The act of giving alms, or charity, often involves giving food or resources to those in need. In the absence of rain and the subsequent lack of harvest, such acts would become impossible due to the scarcity of resources. Similarly, penance or spiritual discipline often requires a certain degree of physical strength and well-being. Without adequate food and nutrition, which ultimately depends on the rains and agriculture, maintaining such discipline would become exceedingly difficult if not impossible. Hence, this verse emphasizes the critical role of rainfall in sustaining life, human activities, charity, and spiritual practices. It underscores the inherent interdependence of the natural world and human life, urging us to acknowledge and respect nature's cycles for the continued survival and well-being of all life.
- ChatGPT 4