தனக்குத் தீமை செய்தவரைப் பொறுக்காமல் தண்டித்தவரைப் பெரியோர் ஒரு பொருட்டாக மதிக்கமாட்டார்; பொறுத்துக் கொண்டவரையோ பொன்னாகக் கருதி மதிப்பர்.

தமக்கு இழைக்கப்படும் தீமையைப் பொறுத்துக் கொள்பவர்களை உலகத்தார் பொன்னாக மதித்துப் போற்றுவார்கள் பொறுத்துக் கொள்ளாமல் தண்டிப்பவர்களை அதற்கு ஒப்பாகக் கருத மாட்டார்கள்

( தீங்கு செய்தவரைப்) பொறுக்காமல் வருத்தினவரை உலகத்தார் ஒரு பொருளாக மதியார்; ஆனால், பொறுத்தவரைப் பொன்போல் மனத்துள் வைத்து மதிப்பர்.

(The wise) will not at all esteem the resentful They will esteem the patient just as the gold which they lay up with care

Kural 155 discusses the virtues of patience and the lack of appreciation for the resentful. It suggests that those who are patient, even in the face of harm or insult, are highly valued by the wise, much like gold is valued and stored carefully. On the other hand, those who react with anger and resentment are not esteemed at all. In essence, the verse emphasizes the importance of patience and forbearance. It suggests that those who can endure wrongdoings without seeking revenge or harboring resentment are worthy of admiration. This virtue is compared to gold, which is treasured and kept safe for its value, implying that patience is a valuable quality to possess. Contrarily, those who are quick to anger and seek revenge are not held in high regard. They are seen as less valuable, and their actions are not appreciated by the wise. Their lack of patience and tendency towards vengeance diminishes their worth in the eyes of others. Therefore, this Kural teaches us to cultivate patience and forbearance, to respond to harm or insult with understanding rather than anger, and to value these qualities in ourselves and others, much like we value gold.