பெய்யாமல் மக்களைக் கெடுப்பதும்; பெய்து கெட்டவரைத் திருத்துவதும் எல்லாமே மழைதான்

பெய்யாமல் விடுத்து உயிர்களின் வாழ்வைக் கெடுக்கக் கூடியதும், பெய்வதன் காரணமாக உயிர்களின் நலிந்த வாழ்வுக்கு வளம் சேர்ப்பதும் மழையே ஆகும்

பெய்யாமல் வாழ்வைக் கெடுக்க வல்லதும் மழை; மழையில்லாமல் வளம் கெட்டு நொந்தவர்க்கும் துணையாய் அவ்வாறே காக்க வல்லதும் மழையாகும்

Rain by its absence ruins men; and by its existence restores them to fortune

Kural 15 is a profound reflection on the indispensable role of rain in human life and wellbeing. The verse emphasizes that the absence of rain can bring about devastating ruin to people, disrupting their livelihood, especially in agrarian societies where farming is the primary source of sustenance. Without rain, crops fail, leading to scarcity of food and widespread suffering. Conversely, the verse also highlights the restorative power of rain. When rain falls, it brings life back to the parched earth, nourishing the crops, and restoring the livelihood of the people. Rain, in this regard, is seen as a bringer of fortune and prosperity. It replenishes the natural resources, enables the growth of crops, fills the water bodies, and essentially sustains life. The central message of this verse is the importance of natural balance and harmony. It underscores the critical need for rain, a fundamental natural element, for the sustenance and prosperity of life. Therefore, it can also be interpreted as an early emphasis on environmental consciousness and the need for maintaining the balance of nature.