பாவ வழியில் நடக்கும் மனிதருள் எல்லாம், அடுத்தவன் மனைவியை விரும்பி அவன் வாசலில் நிற்கும் மூடனைப் போன்ற கடை நிலை மனிதர் வேறு இல்லை

பிறன் மனைவியை அடைவதற்குத் துணிந்தவர்கள் அறவழியை விடுத்துத் தீயவழியில் செல்லும் கடைநிலை மனிதர்களைக் காட்டிலும் கீழானவர்கள்

அறத்தை விட்டுத் தீநெறியில் நின்றவர் எல்லாரிலும் பிறன் மனைவியை விரும்பி அவனுடைய வாயிலில் சென்று நின்றவரைப் போல் அறிவிலிகள் இல்லை.

Among all those who stand on the outside of virtue, there are no greater fools than those who stand outside their neighbour's door

The verse 142 from Thiru Kural emphasizes the sanctity of marital bonds and the disgrace associated with intruding into other's marital life. In this verse, Valluvar, the poet, first refers to those who have strayed from the path of righteousness (dharma or virtue) and have indulged in immoral ways. Among these people, he asserts that there are no greater fools than those who covet another's spouse and stand outside their neighbor's door with ill intentions. This act is seen as the worst form of immorality. The poet uses the metaphor of 'standing outside the door' to represent the intrusion into another's marital life, highlighting the disgrace and foolishness associated with it. It's a severe breach of trust, respect, and societal norms. The verse is a stern moral warning against adultery, emphasizing the importance of maintaining personal integrity and respecting the sanctity of others' relationships. The poet strongly condemns such behavior and portrays it as the lowest form of moral degradation. Therefore, the verse is not only about moral conduct but also about social ethics, personal integrity, and respect for others' personal lives.