தும்முச் செறுப்ப அழுதாள் நுமர்உள்ளல்
எம்மை மறைத்திரோ என்று. 1318
I repressed sneeze; she wept crying \"Your thoughts from me you are hiding\"
அடுத்தமுறை தும்மல் வர அதனை வெளிப்படுத்தாமல் நான் அடக்கினேன்; அதைப் பார்த்து யாரோ உமக்கு வேண்டியவர்கள் உம்மை நினைப்பதை நான் அறிந்துவிடக்கூடாது என்று எனக்கு மறைக்கிறீரோ, என்று ஊடி அழுதாள்.
- சாலமன் பாப்பையா
ஊடல் கொள்வாளோ எனப் பயந்து நான் தும்மலை அடக்கிக் கொள்வதைப் பார்த்த அவள் ``ஓ'' உமக்கு நெருங்கியவர் உம்மை நினைப்பதை நான் அறியாதபடி மறைக்கிறீரோ?'' எனக் கேட்டு அழுதாள்
- மு.கருணாநிதி
அவளுடைய ஊடலுக்கு அஞ்சி யான் தும்மலை அடக்கிக் கொள்ள உம்மவர் உம்மை நினைப்பதை எமக்குத் தெரியாமல் மறைக்கின்றீரோ என்று அழுதாள்.
- மு.வரதராசனார்
When I suppressed my sneezing, she wept saying, "I suppose you (did so) to hide from me your own people's remembrance of you"
- Unknown
This verse, Kural 1318, is a beautiful portrayal of the intense love and sensitivity existing between two individuals, often reflecting the romantic exchanges in Tamil Sangam literature. Here, the poet narrates a scenario where he suppresses his sneeze in order to not disturb his beloved. Upon seeing this, his beloved assumes that he might be doing so to hide the remembrance of his own people from her.
In traditional Tamil belief, it is considered that when one sneezes, it indicates someone close to them is remembering them. So, when the lover suppressed his sneeze, his beloved felt that he might be doing so to hide the fact that he is being remembered by someone else, possibly another lover. This assumption makes her weep, as she feels that her lover is hiding something from her.
This verse underlines the depth of her love for him, her sensitivity towards his actions, and her fear of losing him to someone else. It also illustrates the cultural context of the time, where sneezing was seen as a sign of being recalled by someone dear. The verse is a poignant expression of deep love, intense emotions, and the insecurities that come with it.
- ChatGPT 4