காதல் மிகுதியில் இந்தப் பிறவியில் நான் உன்னைப் பிரியேன் என்று சொன்னேன்; அப்படி என்றால் அடுத்த பிறவியில் பிரியப்போவதாக எண்ணிக் கண் நிறைய நீரினைக் கொண்டாள்.

``இப்பிறப்பில் யாம் பிரியமாட்டோம்'' என்று நான் சொன்னவுடன் ``அப்படியானால் மறு பிறப்பு என ஒன்று உண்டோ? அப்போது நம்மிடையே பிரிவு ஏற்படுமெனக் கூறுகிறாயா?'' எனக் கேட்டு கண்கலங்கினாள் காதலி

இப்பிறப்பில் யாம் பிரிய மாட்டோம் என்று காதலியிடம் சொன்னேனாக, இனி வரும் பிறப்பில் பிரிவதாக உணர்ந்து கண் நிறையக் கண்ணீர் கொண்டாள்.

When I said I would never part from her in this life her eyes were filled with tears

Kural 1315 is a profound verse that speaks about the depth of love and the fear of separation in a relationship. When the lover reassures his beloved that they would never part in this lifetime, she is moved to tears. However, her tears are not just an expression of joy or relief, they stem from a deeper worry: What about the next life? The verse beautifully encapsulates the insecurities and the longing in love. The beloved is fearful of the unknown, specifically the possibility of being separated in the next life. Her tears reveal her deep attachment to her lover and her dread of losing him, even in the future lives. This verse also subtly highlights the belief in reincarnation, a prevalent concept in Hindu philosophy. The fear of separation is not just limited to this life but extends to future lives as well, showcasing the intensity of their love. To summarize, this verse portrays the profound love between two individuals where the assurance of togetherness in this life leads to the fear of separation in the next. It underlines the depth of their bond and the agonizing possibility of being parted, demonstrating the complexities of love and attachment.