பெண் விரும்பியே! நீ வீதி வழி வரும் குணங்கெட்ட பெண்கள் எல்லாரும் உன் மார்பைத் தம் கண்ணால் பொதுவாக உண்பர்; அதனால் அவர்களின் எச்சிலாகிய உன் மார்பை நான் இனிச் சேரேன்.

பெண்ணாக இருப்போர் எல்லோருமே, பொதுவாக நினைத்துக் கண்களால் உண்பதால் கற்பு நெறிகெட்ட உன் பரந்த மார்பைப் பாவை நான் தழுவ மாட்டேன்

பரத்தமை உடையாய்! பெண் தன்மை உடையவர் எல்லாரும் தம்தம் கண்களால் ‌பொதுப் பொருளாகக் கொண்டு நுகர்கின்றார்கள்; ஆகையால் உன் மார்பைப் பொருந்தேன்.

You are given to prostitution; all those who are born as womankind enjoy you with their eyes in an ordinary way I will not embrace you

Kural 1311 is a poignant verse that metaphorically speaks of the protagonist's refusal to accept a woman who has lost her virtue. The protagonist addresses the woman directly, stating that she has given herself to public use, losing her individual dignity and respect. The phrase 'all those who are born as womankind enjoy you with their eyes in an ordinary way' depicts that she has become an object of casual and common gaze, losing her sacredness and exclusivity. The protagonist declares his unwillingness to embrace her, symbolizing his refusal to accept her in his life due to her promiscuous behaviors. This verse serves as a moral lesson, emphasizing the importance of virtue and integrity in a woman, and the consequences of its loss. In a broader context, this verse can be interpreted as a critique of a society where women's dignity and respect are being undermined. It highlights the need for upholding moral values and the consequences of their degradation.