ஊடல் உணங்க விடுவாரோடு என்நெஞ்சம்
கூடுவேம் என்பது அவா. 1310
My heart athirst would still unite With her who me in sulking left!
ஊடி, என் நெஞ்சை வாட விட்டிருப்பவனோடும் கூடுவோம் என்று என் நெஞ்சம் முயல்வதற்குக் காரணம் ஆசையே.
- சாலமன் பாப்பையா
ஊடலைத் தணிக்காமல் வாடவிட்டு வேடிக்கை பார்ப்பவருடன் கூடியிருப்போம் என்று என் நெஞ்சம் துடிப்பதற்கு அதன் அடங்காத ஆசையே காரணம்
- மு.கருணாநிதி
ஊடல் கொண்டபோது உணர்த்தி மகிழ்விக்காமல் வாட விடுகின்றவரோடு என் நெஞ்சம் கூடியிருப்போம் என்று முயல்வதற்குக் காரணம் அதன் ஆசையே.
- மு.வரதராசனார்
It is nothing but strong desire that makes her mind unite with me who can leave her to her own dislike
- Unknown
This verse, Kural 1310, is a profound observation on the power of desire and longing in human relationships, particularly in the context of romantic love. The poet says that even when one's beloved behaves indifferently or distances themselves, the desire within the lover's heart still aspires to unite with them. This is not due to any external force, but rather the strong internal desire or passion that exists within the lover's heart.
In a broader sense, this verse underlines the intensity of desire that can often override rational thought or the reality of the situation. It highlights how the human heart, in the throes of passion, can overlook pain and rejection in its quest to be united with the object of its affection.
The verse also subtly alludes to the complex nature of human emotions and how they are not always dictated by the actions or responses of others, but can be driven by our internal feelings and desires. It is a testament to the human capacity to love and long for someone, even in the face of indifference or rejection.
In essence, this verse is a poignant reflection on the power of desire, the complexity of human emotions, and the enduring spirit of love.
- ChatGPT 4