கண்ணின் துனித்தே கலங்கினாள் புல்லுதல்
என்னினும் தான்விதுப் புற்று. 1290
She feigned dislike awhile but flew Faster for embrace than I do
காமத்துப்பால்கற்பியல்புணர்ச்சி விதும்பல்
தன் கண் அளவில் என்னோடு ஊடி, என்னைத் தழுவுவதை என்னைக் காட்டிலும் அவள் விரைந்து விரும்புவதால், ஊடலை மறந்து கூடிவிட்டாள்
- சாலமன் பாப்பையா
விழிகளால் ஊடலை வெளியிட்டவள், கூடித் தழுவுவதில் என்னைக் காட்டிலும் விரைந்து செயல்பட்டு என்னோடு கலந்து விட்டாள்
- மு.கருணாநிதி
கண் பார்வையின் அளவில் பிணங்கி, என்னை விடத் தான் விரைந்து தழுவுதலை விரும்பி, ( பிணங்கிய நிலையையும் மறந்து) கலந்து விட்டாள்.
- மு.வரதராசனார்
She once feigned dislike in her eyes, but the warmth of her embrace exceeded my own
- Unknown
This verse from Thirukkural speaks about the complex dynamics of love and affection between two individuals. Here, the poet describes a scene where the woman initially displays a mild aversion or coldness in her eyes towards the man, perhaps as a playful tease or a mock display of anger. However, when they come into physical contact, her embrace is warmer and more passionate than his. The intensity of her warmth and affection surpasses his own, thereby revealing her true feelings for him. The verse subtly captures the nuanced language of love where actions often speak louder than words or expressions. It underscores the notion that genuine affection and intimacy can't be concealed even behind the veils of mock anger or feigned indifference. This verse enriches our understanding of human emotions and the depth of romantic relationships, demonstrating that they are often filled with unspoken words and hidden sentiments, which can only be understood through the magnifying lens of love and empathy. In conclusion, this verse from Thirukkural beautifully communicates the concept that true love transcends beyond the surface-level expressions and penetrates into the realm of heartfelt emotions and passionate desires.
- ChatGPT 4