நெருங்கி வளையல்களை அணிந்த என் மனைவி நான் மட்டுமே அறிய மறைத்துக் காட்டும் ஒரு குறிப்பில் என் பெருங்கவலையைத் தீர்க்கும் மருந்து ஒன்றும் உண்டு.

வண்ணமிகு வளையல்கள் அணிந்த என் வடிவழகியின் குறும்புத்தனமான பார்வையில், என்னைத் துளைத்தெடுக்கும் துன்பத்தைத் தீர்க்கும் மருந்தும் இருக்கிறது

காதலி என்னை நோக்கி செய்து விட்டுச் சென்ற கள்ளமான குறிப்பு, என் மிக்க துயரத்தைத் தீர்க்கும் மருந்து ஒன்று உடையதாக இருக்கின்றது.

The well-meant departure of her whose bangles are tight-fitting contains a remedy that can cure my great sorrow

Kural 1275 is a verse that dips into the emotional complexities of love and separation. The verse essentially presents the notion that within the sorrow of parting, there lies a hidden remedy that eases the pain. Here, the poet refers to his beloved, describing her as "her whose bangles are tight-fitting," a traditional symbol of a woman's beauty and elegance in Tamil culture. The "well-meant departure" refers to the painful yet necessary act of saying goodbye, often intertwined with hints of affection and mutual respect. The poet finds solace and healing in the subtle signs of affection conveyed in her departure. While it might be a sorrowful goodbye, the hidden gestures or the "cure" might be in the form of an affectionate glance, a soft touch, or a word of endearment, alluding to the hope of reunion. These details, while seemingly insignificant, hold the power to alleviate the lover's profound distress. This verse encourages us to find the silver lining amidst painful situations and to understand that even in despair, there can be elements of hope and solace. It speaks about the depth of love and the strength it provides to withstand the pain of separation.