காண்கமன் கொண்கனைக் கண்ணாரக் கண்டபின்
நீங்கும்என் மென்தோள் பசப்பு. 1265
Let me but gaze and gaze my spouse sallow on my soft shoulders files
என் கண்கள் முழுக்க என் கணவரை நான் காண்பேனாகுக; அவரைக் கண்டபின் என் மெல்லிய தோளின் வாடிய நிறம் தானாக நீங்கும்.
- சாலமன் பாப்பையா
கண்ணார என் கணவனைக் காண்பேனாக; கண்டபிறகே என் மெல்லிய தோளில் படர்ந்துள்ள பசலை நிறம் நீங்கும்
- மு.கருணாநிதி
என் காதலரைக் கண்ணாரக் காண்பேனாக; கண்ட பிறகு என்னுடைய மெல்லிய தோளில் உண்டாகிய பசலை நிறம் தானே நீங்கி விடும்.
- மு.வரதராசனார்
May I look on my lover till I am satisfied and thereafter will vanish the sallowness of my slender shoulders
- Unknown
The kural 1265 is a passionate expression of a woman's longing to see her beloved. The verse, in a figurative language, explores the transformative power of love and the anticipation of union.
The woman yearns to see her lover until her eyes are satiated. Her intense desire is so profound that she believes the sight of her beloved can cure the sallowness, or the pallor, that has spread across her slender shoulders. The pallor here is a metaphorical depiction of the sadness and longing that has been caused by their separation. It also symbolizes the physical manifestations of her emotional state, perhaps due to lack of sleep, food, or general well-being, brought about by her separation from her lover.
The verse beautifully encapsulates the belief that her lover's presence will remedy her sorrowful state, bringing back the vibrancy and color to her life, as suggested by the disappearance of the 'sallowness' on her shoulders. This verse essentially expresses the healing and rejuvenating power of love.
So, this verse is an eloquent portrayal of the deep longing in love, the physical and emotional impact of separation, and the restorative power of the beloved's presence.
- ChatGPT 4