முயங்கிய கைகளை ஊக்கப் பசந்தது
பைந்தொடிப் பேதை நுதல். 1238
The front of this fair one O paled As my clasping arms loosed their hold
காமத்துப்பால்கற்பியல்உறுப்புநலன் அழிதல்
முன்பு அவளை நான் இறுகத் தழுவி, அது அவளுக்கு வருத்தம் தருமோ என்று மெல்லக் கையை விட அதற்கே பொன் வளையங்களை அணிந்த அப்பேதையின் நெற்றியின் நிறம் ஒளி குறைந்ததே!
- சாலமன் பாப்பையா
இறுகத் தழுவியிருந்த கைகளைக் கொஞ்சம் தளர்த்தவே அந்தச் சிறு இடைவெளியையும் பொறுத்துக் கொள்ள முடியாமல் காதலியின் நெற்றி, பசலைநிறம் கொண்டு விட்டது
- மு.கருணாநிதி
தழுவிய கை‌களைத் தளர்த்தியவுடனே, பைந்தொடி அணிந்த காதலியின் நெற்றி, ( அவ்வளவு சிறியதாகிய பிரிவையும் பொறுக்காமல்) பசலை நிறம் அடைந்தது.
- மு.வரதராசனார்
When I once loosened the arms that were in embrace, the forehead of the gold-braceleted women turned sallow
- Unknown
This Kural, verse 1238, is a vivid depiction of the deep emotional bond and affection in a romantic relationship. The poet talks about a scenario where he slightly loosens his embrace with his beloved. The very act of creating even a minor separation causes such distress to his lover that her face loses its radiance and turns pale - a metaphorical expression indicating the depth of her love and how she is troubled by even the smallest distance between them. The physical description of the woman's forehead turning sallow, as mentioned in the verse, is a poetic illustration of her emotional state. It highlights the profound effect of their love and the intensity of her longing for his closeness. The "gold-braceleted" woman symbolizes her elegance and charm, which is momentarily lost due to the pain of separation, however slight it might be. In a broader sense, this verse also emphasizes the value of closeness and unity in a relationship. It suggests that even the smallest act of distancing can bring about discomfort and sadness, thus underlining the importance of maintaining closeness and harmony in a loving relationship.
- ChatGPT 4