இன்னும் திருமணம் ஆகாத, ஆகிக் கணவனைப் பிரிந்து அறியாத இந்தப் பெண்கள், கனவில் காதலனைக் கண்டு அறியாதவர், ஆதலால், அவர்கள் அறிய நேரில் வந்து என்னிடம் அன்பு காட்டாத என்னவரை அன்பற்றவர் என்று ஏசுகின்றனர்.

கனவில் காதலரைக் காணாதவர்கள்தான் அவர் நேரில் வந்து காணவில்லையே என்று நொந்து கொள்வர்

கனவில் காதலர் வரக் காணாத மகளிர், நனவில் வந்து அன்பு செய்யாத கா‌தலரை ( அவர் வராத காரணம் பற்றி ) நொந்து கொள்வர்.

They who have no dear ones to behold in their dreams blame him who visits me not in my waking hours

This Kural verse 1219 speaks about the longing and yearning of unrequited love. The verse essentially says that those who have no beloved ones to dream about are the ones who complain about their lovers not visiting them in their waking hours. The verse highlights the concept of longing in love, where the beloved's absence is felt more acutely. The dream is used as a metaphor here to indicate the mental and emotional presence of the loved one, even when physically absent. If one can dream of their beloved, it means they hold a strong emotional bond and a deep sense of connection with them. However, those who don't have such a connection or the ability to dream about their beloved feel the absence more intensely. They are the ones who complain about their beloved not being present in their waking hours. This verse underscores the emotional dependency of love, and the pain and longing that comes with unfulfilled or unreciprocated love. In a broader perspective, it also hints at the human tendency to value and long for what is not easily available or accessible rather than cherishing what one already possesses.