உள்ளத்தால் என்னை விரும்பாமல் வாயால் மட்டுமே விரும்பியவர் நன்றாக இருக்கட்டும்; ஆனால், அவரைக் காண முடியாமல் என் கண்கள் தூங்காமல் இருக்கின்றன.!

என்னை அரவணைக்கும் எண்ணமின்றிக் காதலித்த ஒருவர் இருக்கின்றனர்; அவரைக் காணாமல் என் கண்களுக்கு அமைதியில்லையே!

உள்ளத்தால் விரும்பாமலே சொல்லளவில் விரும்பிப் பழகியவர் ஒருவர் இருக்கின்றார்; அவரைக் காணாமல் கண்கள் அமைதியுறவில்லை.

He is indeed here who loved me with his lips but not with his heart but mine eyes suffer from not seeing him

This verse from Thiru Kural talks about the paradox of love and affection. The character in the verse is yearning for someone who verbally expressed love for them but lacked genuine emotional warmth and sincerity in their heart. Despite the insincere love, the person desperately longs to see the other, indicating an unfulfilled desire and deep emotional bond. The verse sheds light on the subjectivity of human emotions and how we often crave the presence of those who may not genuinely reciprocate our feelings. It illustrates the complexities of love, where the lack of authenticity does not necessarily diminish the longing or the attachment one feels towards the other person. The verse also underscores the intense emotional turmoil and pain experienced by the person who cannot see their loved one. It beautifully captures the emotional struggle and yearning for someone who may not truly love them back, highlighting the poignant and heartbreaking side of love. In a broader sense, the verse encourages us to reflect on our relationships and the sincerity of our feelings towards others. It reminds us of the importance of genuine love and emotional honesty in nurturing and maintaining healthy relationships.