இப்போதெல்லாம் இரவுகள் கழிவதற்கு நெடும்பொழுது ஆகிறது; என்னைப் பிரிந்து போன என் கணவரின் கொடுமையிலும் இவை மிகக் கொடுமையாக இருக்கின்றன.

இந்த இரவுகள் நீண்டுகொண்டே போவதுபோல் தோன்றும் கொடுமை இருக்கிறதே அது காதலரின் பிரிவால் ஏற்படும் கொடுமையைவிடப் பெரிதாக உள்ளது

( பிரிந்து துன்புறுகின்ற) இந்நாட்களில் நெடுநேரம் உடையனவாய்க் கழிகின்ற இராக்காலங்கள், பிரிந்த கொடியவரின் கொடுமையை விடத் தாம் கொடியவை.

The long nights of these days are far more cruel than the heartless one who is torturing me

This verse from Thirukkural talks about the intense pain of separation. It vividly portrays how the prolonged nights seem more cruel compared to the torment caused by the separation from the beloved. The protagonist expresses their feelings of loneliness and sadness due to the absence of their loved one. The long, seemingly endless nights are portrayed as being torturous, even more so than the pain inflicted by the person who has left them. The 'cruelty' of the nights is a metaphor for the extreme sorrow and loneliness the person is experiencing in their lover's absence. This verse emphasizes the depth of love and the agony of separation. It also subtly communicates the significance of time in intensifying the pain of longing and loneliness. In essence, it underscores the profound impact of love and separation on human emotions. The cultural context here is the ancient Tamil society's deep appreciation for love and longing, which is a common theme in many traditional Tamil literary works.