அலர் பேசிய பலரும் வெட்கப்படும்படி இன்று அவர் என்னை விட்டுப் போகும்போது, பயப்படாதே, உன்னைப் பிரியேன் என்று சொல்லிவிட்டார். இனிப் பலரும் பேசும் பேச்சுக்கு நான் வெட்கப்படலாமா?

உன்னை விட்டுப் பிரியேன் அஞ்ச வேண்டாம் என்று உறுதியளித்தவர் பலரும் நாணும்படியாக என்னை விட்டுப் பிரிந்து சென்றிருக்கும் போது நான் மட்டும் ஊரார் தூற்றும் அலருக்காக நாண முடியுமா?

அஞ்ச வேண்டா என்று அன்று உறுதிகூறியவர், இன்று பலரும் நாணும்படியாக நம்மை விட்டுப் பிரிந்தால் அதனால் அலருக்கு நாணியிருக்க முடியுமோ.

When the departure of him who said "fear not" has put me to shame before others, why need I be ashamed of scandal

The Kural 1149 is a poignant expression of the pain of separation, betrayal, and the power of societal perceptions. The verse speaks about the agony of the loved one who has been left behind. The verse's persona has been assured by their beloved, saying "fear not", a promise to stay together. However, the beloved has left, causing a sense of shame and humiliation in front of others. The question posed in the verse - "why need I be ashamed of scandal?" is a reflection of the internal struggle. The persona is questioning the need to feel shame for the gossip triggered by the beloved's departure, since the real pain comes from the betrayal of the promise made. In essence, the verse is a critique of societal judgment and a plea for empathy. It underlines the fact that the pain of betrayal and the shame caused by societal judgement are two different things. The real hurt is not in the scandal or the societal judgement, but in the betrayal of the trusted one's departure. This verse is also a commentary on the temporary nature of human promises and the permanent impact they can leave on someone's life. It is a call for sincerity and honesty in relationships, and the importance of keeping one's word. The verse uses the term 'alar' which refers to gossip or scandal, illustrating the societal pressure and judgement that often accompany personal issues. It is a subtle critique of society's tendency to judge and shame individuals without understanding the depth of their personal pain and circumstances. It calls for more understanding and empathy in society, rather than judgement and scandal.