என்னவர் எப்போதும் என் நெஞ்சிற்குள்ளேயே மகிழ்ந்து இருக்கிறார். இதை அறியாத உறவினர் அவருக்கு அத்தனை அன்பு இல்லை என்கின்றனர்.

காதலர், எப்போதும் உள்ளதோடு உள்ளமாய் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும்போது, அதை உணராத ஊர்மக்கள் அவர்கள் ஒருவரையொருவர் பிரிந்து வாழ்வதாகப் பழித்துரைப்பது தவறு

காதலர் எப்போதும் என் உள்ளத்தில் மகிழ்ந்து வாழ்கின்றார், ஆனால் அதை அறியாமல் பிரிந்து வாழ்கின்றார், அன்பில்லாதவர் என்று இந்த ஊரார் அவரைப் பழிப்பர்.

My lover dwells in my heart with perpetual delight; but the town says he is unloving and (therefore) dwells afar

This verse from Thiru Kural alludes to the profound and intimate bond between lovers, which is often misunderstood by those outside this relationship. The poetess is expressing that her lover resides in her heart, bringing her constant joy and delight. This signifies the deep emotional connection they share, where the beloved is not merely a physical entity but an integral part of her inner self. Their bond transcends physical presence, and she carries him within her heart wherever she goes. However, the townsfolk, lacking this intimate understanding, mistake their emotional closeness for physical distance. They judge their relationship based on external appearances and erroneously perceive her lover as being unloving and distant. This reflects societal judgments, which often misinterpret the intricacies of personal, intimate relationships. In essence, this verse emphasizes the private and subjective nature of love, which can be truly understood only by those who experience it. It also gently critiques societal norms that judge relationships based on superficial appearances rather than their emotional depth.