மதியும் மடந்தை முகனும் அறியா
பதியின் கலங்கிய மீன். 1116
Stars are confused to know which is The moon and which is woman's face
காமத்துப்பால்களவியல்நலம் புனைந்து உரைத்தல்
அதோ, நிலாவிற்கும் என் மனைவியின் முகத்திற்கும் வேறுபாடு தெரியாது நட்சத்திரங்கள், தாம் இருந்த இடத்திலிருந்து இடம் விட்டுக் கலங்கித் திரிகின்றன!
- சாலமன் பாப்பையா
மங்கையின் முகத்துக்கும், நிலவுக்கும் வேறுபாடு தெரியாமல் விண்மீன்கள் மயங்கிக் தவிக்கின்றன
- மு.கருணாநிதி
விண்மீன்கள் திங்களையும் இவளுடைய முகத்தையும் வேறுபாடு கண்டு அறியமுடியாமல் தம் நிலையில் நிற்காமல் கலங்கித் திரிகின்றன.
- மு.வரதராசனார்
The stars have become confused in their places not being able to distinguish between the moon and the maid's countenance
- Unknown
Kural 1116 is a poetic and romantic verse by Thiruvalluvar. It showcases the beauty of a woman, comparing it to the moon, a common motif in Tamil literature, often used to symbolize elegance and beauty. In this verse, Thiruvalluvar paints a vivid picture of a beautiful maiden, whose face is so radiant and captivating that it confuses the stars in the sky. They can't distinguish between the glow of the moon and the radiance of her face. The metaphorical 'stars' are portrayed as 'confused' and 'bewildered', unable to maintain their places in the sky, symbolizing how the woman's beauty has disrupted the natural order of the universe. The underlying moral might be to highlight the power and impact of true beauty, which is not just skin deep, but also reflective of one's inner goodness. It underscores how compelling charm can bewitch even the celestial bodies, disrupting their routine course. Moreover, this verse also stands as a testament to the depth of the poet's admiration and love for the woman, as he places her allure on par with the moon, a celestial body traditionally associated with beauty, grace, and serenity. The verse is a classic example of Thiruvalluvar's poetic brilliance and his ability to weave ordinary human emotions with cosmic events.
- ChatGPT 4