நான் அவளை பார்க்கும்போது தலைகுனிந்து நிலத்தைப் பார்ப்பாள், நான் பார்க்காதபோதோ என்னைப் பார்த்து மெல்ல தனக்குள்ளே சிரிப்பாள்.

நான் பார்க்கும்போது குனிந்து நிலத்தைப் பார்ப்பதும், நான் பார்க்காத போது என்னைப் பார்த்துத் தனக்குள் மகிழ்ந்து புன்னகை புரிவதும் என் மீது கொண்டுள்ள காதலை அறிவிக்கும் குறிப்பல்லவா?

யான் நோக்கும் போது அவள் நிலத்தை நோக்குவாள், யான் நோக்காத போது அவள் என்னை நோக்கி மெல்லத் தனக்குள் மகிழ்வாள்.

When I look, she looks down; when I do not, she looks and smiles gently

This verse from the Thiru Kural captures the subtle nuances of love and courtship. It beautifully articulates the behavior of a woman expressing her affection discreetly and modestly. The first line, "When I look, she looks down," portrays the woman's shy demeanor when she is being observed by the one she loves. This behavior is often seen as a form of modesty, a way to maintain a sense of decorum and respect, which was highly valued in the traditional Tamil culture. The second line, "when I do not, she looks and smiles gently," reveals the woman's hidden affection. When she is unobserved, she takes the opportunity to steal a glance at her beloved and allows herself a soft, private smile. This secretive smile is her way of expressing her joy and love. The verse beautifully encapsulates the delicate dance of love and attraction. It's a dance where feelings are expressed subtly, through glances and smiles, rather than words. It emphasizes the cultural norms of the time, where modesty and discretion were highly valued, particularly in the expression of romantic feelings.