முன்பு நன்மை செய்தவரே பின்பு நம்மைக் கொலை செய்வது போன்ற தீமையைச் செய்தாலும் அவர் முன்பு செய்த ஒப்பற்ற நன்மையை நினைத்த அளவில் அத்தீமை மறையும்.

ஒருவர் செய்யும் மிகக் கொடுமையான தீமைகூட நமது உள்ளத்தைப் புண்படுத்தாமல் அகன்றுவிட வேண்டுமானால், அந்த ஒருவர் முன்னர் நமக்குச் செய்த நன்மையை மட்டும் நினைத்துப் பார்த்தாலே போதுமானது

முன் உதவி செய்தவர் பின்பு ‌கொன்றார் போன்ற துன்பத்தைச் செய்தாரானாலும், அவர் முன் செய்த ஒரு நன்மையை நினைத்தாலும் அந்தத் துன்பம் கெடும்.

Though one inflict an injury great as murder, it will perish before the thought of one benefit (formerly) conferred

This verse, Kural 109, emphasizes the profound impact of benevolence and kindness, even amidst grave harm or wrongdoing. The verse essentially suggests that even if someone inflicts a severe injury or harm as grave as murder, that harm will dissipate in the face of a kind act or benefit that the same person had bestowed earlier. In simpler terms, it means the memory of a good deed done for us by someone can overshadow the memory of a severe harm that the same person may have caused us later. The verse urges us to focus on the good done by a person rather than the harm, no matter how grave it is. This Kural encapsulates the strength of positive actions and the power of gratitude. It teaches us the valuable lesson of forgiveness and the importance of focusing on the good deeds of a person, rather than their wrongdoings. It is also a testament to the ancient Tamil wisdom that promotes peace, tolerance, and harmony in society. It upholds the belief that kindness and benevolence have the power to heal the deepest wounds and diffuse the most severe conflicts. Remembering a kind act can help us to overcome anger, resentment, and the desire for revenge, thus promoting a healthier and more peaceful existence.